Gdy przeprowadzamy wywiad a potem badane podmiotowe dowiadujemy się o przebytych zabiegach a następnie widzimy blizny po nich. Zdarza się jednak, że pacjent nie powie na temat przebytych operacji i zapomina o tym, że ma jakąś bliznę na swoim ciele. Dodatkowo ludzie nie pamiętają dokładnie, czego dotyczył zabieg myląc np.: pęcherzyk żółciowy z wyrostkiem robaczkowym. Takich niedomówień możemy uniknąć, kiedy oglądamy pacjenta i lokalizujemy „pamiątki” pooperacyjne. Ponadto, wiedząc, gdzie jest blizna jesteśmy w stanie z dużym prawdopodobieństwem określić, czego dotyczył zabieg operacyjny. Idąc tym tropem dalej możemy przypuszczać, czego dotyczyły problemy pacjenta i wysuwać wnioski o obecnym stanie pacjenta.

Skóra odgrywa nieocenioną rolę w naszej propriocepcji i czuciu dotyku, zapewniając nam informację na temat położenia naszego ciała w przestrzeni. Aktywne blizny na powierzchni skóry, mogą fałszować proprioceptywny obraz odbierany przez nasz układ nerwowy, powodując dysfunkcje zarówno w obrębie stawów jak i mięśni. Tego typu zaburzenia percepcji mogą pojawiać się w wyniku uszkodzenia pewnych struktur podczas operacji, a stanowisko profesora Lewita w tym temacie jest następujące:

“Nie jest rzeczą wystarczającą zbadanie wrażliwości samej blizny. Operacje mogą także uszkadzać gałązki nerwów skórnych, co spowoduje niedoczulicę, a w niektórych przypadkach, paradoksalnie wywoła przeczulicę. W obu przypadkach powinniśmy pracować nad poprawą wrażliwości danego obszaru, ponieważ dopóki jest ona zaburzona, również napięcie tkanki łącznej oraz mięśni, a także ich reakcje są dalece niewłaściwe. Owe deficyty w percepcji mogą powodować skurcze mięśniowe, świadczące o zaburzonej kontroli mięśniowej pacjenta. Obszarom o nadmiernej wrażliwości mogą towarzyszyć parestezje, a nawet ból (często promieniujący).”

Zaawansowane techniki pracy z blizną to warsztat, na którym przestajemy bać się pracy na bliźnie w późnym czy wczesnym okresie po jej powstaniu. Praca z pacjentami, którzy przychodzą na warsztat, żeby poddać się terapii ma wybitnie praktyczny charakter gdyż odbywa się w czasie rzeczywistym przy czynnym udziale każdego z uczestników. My ze swojej strony staramy się zapewnić Wam – uczestnikom jak najwięcej przykładów różnych rodzajów blizn.

Przegląd ponad 7 metod zaawansowanej pracy z blizną poprzedzony jest częścią teoretyczną, uświadamiającą znaczenie naszej pracy, anatomią oraz fizjologią powstawania blizny. Po tej części uczestnicy wiedzą, kiedy i jaką konkretnie mogą pracę zastosować, żeby przyśpieszyć powrót pacjenta do zdrowia.

Do podstawowych chwytów manualnych, które poznajemy na szkoleniu dodajemy pracę przy użyciu różnego rodzaju przyrządów i przyborów, które to mają za zadanie ułatwiać na pracę i maksymalizować jej efekty (m.in. bańka chińska i próżniowa, miód, suche igłowanie, flossing, narzędzia do terapii narzędziowej tkanek miękkich). Praca nad poprawą czucia, przesuwalnością tkanek oraz stymulacją remodelingu jeszcze nigdy nie była tak łatwa i prosta.